Страница Лилии Козловской ВКонтакте

Бар бу дөнъяда Лилия исемле бер кыз,
Матур, назлы, көләч йөзле йолдыз.
Йолдызларның йолдызыдыр ул күктә,
Якты да ул, ялгыз да ул бер мизгелдә.
Кояштыр син көндез, йолдыздыр син төнлә,
Көләч йөзле нурларыңны күрәм мин һәр көндә.
Син галәмдә тора торган күк җисеме,
Мин күк йөзеннән сине эзли торган җир кешесе.
Төнге кара күктә балкып торасың син,
Сиңа карап туя алмыйча торамын мин.
Сиңа кадәр сузыласы килә минем,
Һәрчакта да сине генә яратыр идем.
Ягымлы тавыш белән һаман көләсең син,
Шул тавышыңны эзләп йөри торган кешедер мин.
Бай булсын иде могҗизага безнең дөнъя,
Ул вакытта галәмебез бугап калыр иде бер йолдызга.
Ул йолдыз яшәр иде безнең дөнъяда, я мин очып баррыр идем ул йолдызга.
Ул чибәр йолдыз өстәп күрә һәр кешене,
Тик мин игенә сине белеп, әйтәм:
Лилия, яратам мин сине!